...AAAARRGHH...

Ay görününce ađaçlarýn üzerinde
Hatýrladým gecenin kulađýma fýsýldadýđýný
Ölümün sesiyle sonsuz yalnýzlýđýný
Geçmiţe veda ederken...

Rüzgarýn uđultusu eţlik etti
Yaţlý ađaçlarýn umursamayan sessizliđine
Toprak çađýrýyordu beni
Kendi cenazem için mezar kazarken...

Yađmur bulutlarý örttü siyah gökyüzünü
Kurumuţ ađaçlarýn arasýndan
Sođuk damlalar düţtü kazdýđým çukura
Kendi cenazemde tabutumu sürüklerken...

Rüzgarlar esip dondurdu solan dođayý
Ebedi uykuma yattýđým o sonbahar günü
Dökülen sararmýţ yapraklarý gördüm
Kendi cenaze çiçeklerimi koklarken...

Ölüm aldý güneţin sýcaklýđýný
Mezarýmda buzlu rüzgarlar esmeye baţladý
Geceyle çöktü sođuk bir hüzün
Kendi cenazemde yas tutarken...

Ölü bedenler canlanýp ađladýlar sanki
Sođuk bedenimi toprađa gömerken...

Ay batýnca ađaçlarýn üzerinden
Donmuţ yýldýzlarýn saklandýđý gökyüzünü
Hala seyreden gözlerimi gördüm
Kendi cenazemde unutulmuţken...