...AAAARRGHH...

Yalnýzlýk dolanýr mezarýmýn kuytu köţelerinde
Ayýţýđý dans eder yýldýzsýz kalmýţ geceyle
Uyanmaya korkan ţafađýn soluk derinliklerinde

Bir kýţ sabahý kar bütün anýlarý örttüđünde
Bulutlar güneţi gökyüzüne gömdüđünde
Rüzgarlar bile bulamaz huzuru hiçbir yerde

Ölülerin özlediđi ţafak geri dönmediđinde
Yas tutanlar onlarýn acýlarýný görmediđinde
Sadece yalnýzlýk hatýrlanýr ölümlerin yýldönümlerinde

Hüzün vardýr uzak diyarlarýn gecelerinde
Acý dolu çýđlýklar yükselir karanlýđýn içinde
Ama artýk geri dönemez ruhlar, hapsolmuţlardýr kabirlerinde

Karanlýk beni sarýp kefenimi giydirdiđinde
Ölüm örttüđünde üzerimi ipekten peleriniyle
Hüzün ve gözyaţýndan baţka birţey kalmadý geride

Ađlamaklý çýđlýklarý duydum kendi mezarýmda bile
Dýţarý çýkmak isteyenler bir yandan toprađý ittirdikçe
Kurtlar bedenlerle ziyafet çekmeye gelince

Kabuslarýn gecelerden taţýp sabahlara girdiđinde
Karanlýđýn ilahileri saracak seni uyuduđun yerde
Çýkýţ yolu kalmayacak kötü ruhlar etrafýný çevirdiđinde

Bir demet ýţýk da sana huzur vermeyecek cennette olsan bile.