Ja sobi divka jak ruža

1.
Ja sobi divka jak ruža, nechcu pijaka za muža
a ľem choču takoho, žeby mňa ľubil, ja joho.
[:Kvitočky červeny i bila ľalija,
daj mi Paňe Bože šumnoho frajira.:]

2.
Našla som sobi šuhaja, počarovnoho beťara,
išli sme vidno do haju, s velikoj zajdoj na travu.
[:Kvitočky červeny i bila ľalija,
daj mi Paňe Bože šumnoho frajira.:]

3.
Dokym sme prišli do haju, nažali sme sobi travu,
travnica bula všče povna, ta posčiľočka hotova.
[:Kvitočky červeny i bila ľalija,
daj mi Paňe Bože šumnoho frajira.:]

4.
Hvizdočky z neba svitili a my sja virno ľubili,
rosička z neba padala, ja s milym v haju zostala.
[:Kvitočky červeny i bila ľalija,
daj mi Paňe Bože šumnoho frajira.:]

5.
Ked divča v haju nočuje, naj si vybavu richtuje,
a ku vybavy kolysku, zlaty perstinčok na ručku.
[:Kvitočky červeny i terňava ruža,
ďakuju ti, Bože, za dobroho muža.:]