Vyśla divćina

1.
Vyśla divćina, vyśla jedina, jako z ruźy kvit.
[:Oj, stala stala, i zaplakala, zminil sja jej svit.:]

2.
Śto plaćeś, śto tak narikaś, divćino moja?
[:Jak neplakati, ne narikati, ne budu tvoja.:]

3.
Oj, budeś, budeś, oj, budeś, budeś, dast to milyj Boh.
[:Ľude mi ťa raďat, i rodiće kaźut, a sam sudit Boh.:]

4.
Ty prijdeś vhoru, ty prijdeś vhoru a ja v dolinu.
[:Ty zakvitneś v ruźu, ty zakvitneś v ruźu a ja v kalinu.:]

5.
Ked my pomreme, ked my pomreme, dame my sobi.
[:Zlaty litery, zlaty litery, vybiť na hrobi.:]

6.
Tu leźyt ťilo, tu leźyt ťilo, tu leźat kosti.
[:Kotry pomerľi, kotry pomerľi, z veľikoj ľubosti.:]