Ankh

Przeze mnie droga w miasto utrapienie
Przeze mnie droga w wiekuiste męki
Przeze mnie droga w naród zatracenia

Jam dzieło wielkiej, sprawiedliwej ręki
Wyniosła mnie z gruntu potęga wszechwładna
Mądrość najwyższa, miłość pierworodna
Starsze ode mnie twory nie istnieją
Chyba wieczyste, a jam niepożyta
Ty który wchodzisz żegnaj się z nadzieją