Δυνατά, δυνατά
Δυνατά, δυνατά
Σαν γυναίκα γεννά
Στο χώμα η νÏχτα το Ï€Ïωί
Κι όλα βγαίνουνε ξανά
Και γίνονται ζωή
Ποια παλιά κιβωτός
ΜÎσα απ' του χÏόνου τις στοÎÏ‚
Βγάζει ακόμα στο φως
ΖευγάÏια αναπνοÎÏ‚
Δυνατά, δυνατά
Γίναν όλα δυνατά Ï„' αδÏνατα
Δυνατά , δυνατά
Σ' Îνα θÎαμα κοινό
Δυνατά, δυνατά
Κι όπως πάνε του χοÏÎ¿Ï Ï„Î± βήματα
Με τα χÎÏια ανοιχτά
Όλα τα πεÏιφÏονώ
Δεν υπάÏχουν πολλά που να Ï„' ελπίζουμε μαζί
Κοίτα, κοίτα ψηλά, κι άλλος αιώνας ζει
Ποια παλιά κιβωτός
ΜÎσα απ' του χÏόνου στοÎÏ‚
Βγάζει ακόμα στο φως
ΖευγάÏια αναπνοÎÏ‚
Δυνατά, δυνατά
Γίναν όλα δυνατά Ï„' αδÏνατα
Κι αναμμÎνο πετά
ΣπίÏτο η γη στον ουÏανό
Δυνατά, δυνατά
Κι όπως πάνε του χοÏÎ¿Ï Ï„Î± βήματα
Με τα χÎÏια ανοιχτά
Όλα τα πεÏιφÏονώ
Κι όλο κάτι λÎω
Κάποια αγάπη κλαίω
Κι όλο μÎσα μου θÏηνώ χαλάσματα
Με τα χÏόνια μου
Στα σεντόνια μου
Σαν φαντάσματα.
Δεν υπάÏχουν πολλά
Που να ελπίζουμε μαζί
Κοίτα, κοίτα ψηλά
Κι άλλος αιώνας ζει
Ποια παλιά κιβωτός
ΜÎσα απ' του χÏόνου στοÎÏ‚
Βγάζει ακόμα στο φως
ΖευγάÏια αναπνοÎÏ‚
Δυνατά, δυνατά
Γίναν όλα δυνατά Ï„' αδÏνατα
Κι αναμμÎνο πετά
ΣπίÏτο η γη στον ουÏανό
Δυνατά, δυνατά
Κι όπως πάνε του χοÏÎ¿Ï Ï„Î± βήματα
Με τα χÎÏια ανοιχτά
Όλα τα πεÏιφÏονώ
Δυνατά, δυνατά
Σαν γυναίκα γεννά
Στο χώμα η νÏχτα το Ï€Ïωί
Κι όλα βγαίνουνε ξανά
Και γίνονται ζωή
Ποια παλιά κιβωτός
ΜÎσα απ' του χÏόνου τις στοÎÏ‚
Βγάζει ακόμα στο φως
ΖευγάÏια αναπνοÎÏ‚
Δυνατά, δυνατά
Γίναν όλα δυνατά Ï„' αδÏνατα
Δυνατά , δυνατά
Σ' Îνα θÎαμα κοινό
Δυνατά, δυνατά
Κι όπως πάνε του χοÏÎ¿Ï Ï„Î± βήματα
Με τα χÎÏια ανοιχτά
Όλα τα πεÏιφÏονώ
Δεν υπάÏχουν πολλά που να Ï„' ελπίζουμε μαζί
Κοίτα, κοίτα ψηλά, κι άλλος αιώνας ζει
Ποια παλιά κιβωτός
ΜÎσα απ' του χÏόνου στοÎÏ‚
Βγάζει ακόμα στο φως
ΖευγάÏια αναπνοÎÏ‚
Δυνατά, δυνατά
Γίναν όλα δυνατά Ï„' αδÏνατα
Κι αναμμÎνο πετά
ΣπίÏτο η γη στον ουÏανό
Δυνατά, δυνατά
Κι όπως πάνε του χοÏÎ¿Ï Ï„Î± βήματα
Με τα χÎÏια ανοιχτά
Όλα τα πεÏιφÏονώ
Κι όλο κάτι λÎω
Κάποια αγάπη κλαίω
Κι όλο μÎσα μου θÏηνώ χαλάσματα
Με τα χÏόνια μου
Στα σεντόνια μου
Σαν φαντάσματα.
Δεν υπάÏχουν πολλά
Που να ελπίζουμε μαζί
Κοίτα, κοίτα ψηλά
Κι άλλος αιώνας ζει
Ποια παλιά κιβωτός
ΜÎσα απ' του χÏόνου στοÎÏ‚
Βγάζει ακόμα στο φως
ΖευγάÏια αναπνοÎÏ‚
Δυνατά, δυνατά
Γίναν όλα δυνατά Ï„' αδÏνατα
Κι αναμμÎνο πετά
ΣπίÏτο η γη στον ουÏανό
Δυνατά, δυνατά
Κι όπως πάνε του χοÏÎ¿Ï Ï„Î± βήματα
Με τα χÎÏια ανοιχτά
Όλα τα πεÏιφÏονώ