זומער־טאָג
עס איז געווען א זומער־טאג
ווי שטענדיק זוניק-שיין,
און די נאַטור האָט דאן געהאַט
אין זיך אַזוי פיל חן,
עס האָבן פייגעלעך געזונגען,
פריילעך זיך אַרומגעשפּרונגען,
אין געטאָ האָט מען אונדז געהייסן גיין.
געצויגן האָט דער וועג זיך לאַנג
ס׳איז שווער געווען צו גיין
מיר דוכט, אַז קוקנדיק אויף אונדז
צעוויינט וואלט זיך אַ שטיין
געגאַנגען זענען זקנים קינדער
ווי צו זער אַקיידער רינדער
מענטשענס בלוט געפלאָסן איז אין גאַס
אָך שטעלט זיך פאר
וואס ס'איז פון אונדז געוואָרן!
פאַרשטאַנען האָבן מיר׃
ס'איז אַלץ פאַרלוירן.
ס׳האט ניט געהאָלפן אונדזער בעטן,
אז מיר זאלן זיצטער רעטנ-
מיר האָבן פאַרלאָזן אונדזער היים.
געוועזן זייַנען מיר צופיל -
באַפוילן האָט דער האַר
צו ברענגען יידן פון אַרום
און שיסן אויף פּאָנאַר.
פּוסט זייַנען געוואָרן שטיבער,
אָבער פול דערפאַר אויף גריבער.
דער שׂונאים האָט דערגרייכט זייַן גרויסן ציל.
אויף פּאָנאַר איצט זעט מען אויף די וועגן
זאַכן, היטלען דורכגענעצט פון רעגן,
דאָס זייַנען זאַכן פון קרבנעס,
פון אין הייליקע נשמהס,
די ערד האָט זיי אויף אייביק צוגעדרעקט.
איצט זיינען אלע אלע מיר פאַרשפּאַרטע
פאַרפּייַניקטע פון לעבן אַפּגענאַרטע
ווער אָן אַ טאטען אָן אַ מאמען
זעט נעמערעס איצט צוזאמען
דער שׂונאים הייס דערגרייכט זייַן גרויסן ציל.
עס איז געווען א זומער־טאג
ווי שטענדיק זוניק-שיין,
און די נאַטור האָט דאן געהאַט
אין זיך אַזוי פיל חן,
עס האָבן פייגעלעך געזונגען,
פריילעך זיך אַרומגעשפּרונגען,
אין געטאָ האָט מען אונדז געהייסן גיין.
געצויגן האָט דער וועג זיך לאַנג
ס׳איז שווער געווען צו גיין
מיר דוכט, אַז קוקנדיק אויף אונדז
צעוויינט וואלט זיך אַ שטיין
געגאַנגען זענען זקנים קינדער
ווי צו זער אַקיידער רינדער
מענטשענס בלוט געפלאָסן איז אין גאַס
אָך שטעלט זיך פאר
וואס ס'איז פון אונדז געוואָרן!
פאַרשטאַנען האָבן מיר׃
ס'איז אַלץ פאַרלוירן.
ס׳האט ניט געהאָלפן אונדזער בעטן,
אז מיר זאלן זיצטער רעטנ-
מיר האָבן פאַרלאָזן אונדזער היים.
געוועזן זייַנען מיר צופיל -
באַפוילן האָט דער האַר
צו ברענגען יידן פון אַרום
און שיסן אויף פּאָנאַר.
פּוסט זייַנען געוואָרן שטיבער,
אָבער פול דערפאַר אויף גריבער.
דער שׂונאים האָט דערגרייכט זייַן גרויסן ציל.
אויף פּאָנאַר איצט זעט מען אויף די וועגן
זאַכן, היטלען דורכגענעצט פון רעגן,
דאָס זייַנען זאַכן פון קרבנעס,
פון אין הייליקע נשמהס,
די ערד האָט זיי אויף אייביק צוגעדרעקט.
איצט זיינען אלע אלע מיר פאַרשפּאַרטע
פאַרפּייַניקטע פון לעבן אַפּגענאַרטע
ווער אָן אַ טאטען אָן אַ מאמען
זעט נעמערעס איצט צוזאמען
דער שׂונאים הייס דערגרייכט זייַן גרויסן ציל.