Ο ήÏωάς μας Îχει τίτλους ευγενείας,
γόνος πλοÏσιας, γνωστής οικογενείας.
Ιδιωτικά σχολεία, επαÏλεις και νταντάδες,
τίγκα οι γÏαβάτες και κολλαÏιστοÏÏ‚ γιακάδες.
ΣπουδÎÏ‚ στο εξωτεÏικό και λίγο ντόλτσε βίτα,
λίγο κόκα, παÏτάκια και καμιά γνωστή λολίτα,
ÏƒÏ€Î¿Ï Î±Ï…Ï„Î¿ÎºÎ¯Î½Î·Ï„Î±, χÎÏια δυσκίνητα
και μ’ ελάχιστα Ï€ÏοσαÏμογής Ï€Ïοβλήματα.
Απλά καλός γαμπÏός που θα ‘λεγε κι η θεια μου
κι όχι ευτυχώς σα τα χάλια τα δικά μου.
ΤώÏα που κολλάει και σας λÎω για την πάÏτη του
κι Îχει ο καϋμÎνος τόσα στην πλάτη του.
Κάτσε και θα δεις τη συνÎχεια – υπομονή!
Îα κοιτάς τι βγάζει μόνο από κάτω το χωνί...
Αυτός, που λες, ο απαλοβουτυÏοαναθÏεμμÎνος
για μεγάλα μόνο Ï€Ïάγματα ήταν γεννημÎνος.
Ξεκίνησε δίπλα στο πολιτικό του τζάκι
και με την εξουσία Îγινε Ï€Ïεζάκι.
Γαλουχήθηκε από κάθε φιλόδοξο επιτήδειο,
μÎχÏι που απλώθηκε σαν κωλοβακτηÏίδιο.
Σου φÎÏνει στο μυαλό πολλÎÏ‚ πεÏιπτώσεις,
την πιο βαÏιά απ’ τα σκατά διάλεξε να σηκώσεις
και νά σου ο βουλευτής σου ή ο Ï€ÏωθυπουÏγός σου,
ο Ï„Ïαπεζίτης σου ή και τ’ αφεντικό σου.
Απλά ειν’ τα Ï€Ïάγματα και δÏσκολα τα θαÏματα
ή την ακοÏÏ‚ και σε βÏίσκουν τα γεÏάματα
ή το γιουσουφάκι γίνεσαι του αφÎντη σου
για δÎκα βÏώμικα τάλαÏα στην τσÎπη σου.
Απλά ειν’ τα Ï€Ïάγματα, μεγάλα όμως τα κÏίματα,
αν πεÏιμÎνεις του καιÏÎ¿Ï Ï„Î± γυÏίσματα
θα σου θυμίζει ο απόηχος της κλάκας
δεν είσαι ήÏωας, είσ’ ο μκÏός μαλάκας.
Συνεχίζω και με το δίκιο σου θ’ αναÏωτιÎσαι
- Ï€Î¿Î»Ï Î³Î¹Î± Îξυπνος χοντÏοÏλη μου πεÏνιÎσαι.
Ή στην καλÏτεÏη, αν μ’ αγαπάς θα μου μιλήσεις
- γι’ αυτοÏÏ‚ Ï„ÏαγοÏδι σου ξανά μη χαÏαμίσεις.
Μα δεν το κάνω γι’ αυτοÏÏ‚ Îχω άλλο κόλλημα.
Δυστυχώς ÎµÏƒÏ ÎµÎ¯ÏƒÎ±Î¹ το μεγάλο μου Ï€Ïόβλημα.
Î•ÏƒÏ Ï„â€™ ανÎχεσαι, μικÏΠτίμιε πωλήτη,
το δικό σου υποθήκη μπήκε σπίτι
και σίγουÏα δε σε γλυτώνουν τ’ αϊ σιχτήÏια,
αυτοί πήÏαν ντοκτοÏά σα βαμπίÏια.
Αυτοί αγοÏάζουν την ομάδα σου και τη δουλειά σου,
φτιάχνουν κανάλια και αγοÏάζουν τα ÏŒÏγανά σου,
αυτοί παίÏνουν την ψήφο σου μαζί με τα όνειÏά σου,
αυτοί είναι που δε βγαίνουν απ’ τον κουμπαÏά σου,
αυτοί είναι χοÏήγοί σου σ’ Îχουνε στο άντε γδÏσου,
αυτοί από το γλείψιμο σε παν στο αϊ γαμήσου.
Απλά ειν’ τα Ï€Ïάγματα και δÏσκολα τα θαÏματα
ή την ακοÏÏ‚ και σε βÏίσκουν τα γεÏάματα
ή το γιουσουφάκι γίνεσαι του αφÎντη σου
για δÎκα βÏώμικα τάλαÏα στην τσÎπη σου.
Είδες με τον ήÏωα την κάνεις γυÏιστή,
θα τον βγάλω, μου φαίνεται, από Ï€Ïωταγωνιστή.
Άκου συμφωνεί μαζί μου κι ο απόηχος της κλάκας∙
είσαι ο νÎος ήÏωας, ο μικÏός μαλάκας.
γόνος πλοÏσιας, γνωστής οικογενείας.
Ιδιωτικά σχολεία, επαÏλεις και νταντάδες,
τίγκα οι γÏαβάτες και κολλαÏιστοÏÏ‚ γιακάδες.
ΣπουδÎÏ‚ στο εξωτεÏικό και λίγο ντόλτσε βίτα,
λίγο κόκα, παÏτάκια και καμιά γνωστή λολίτα,
ÏƒÏ€Î¿Ï Î±Ï…Ï„Î¿ÎºÎ¯Î½Î·Ï„Î±, χÎÏια δυσκίνητα
και μ’ ελάχιστα Ï€ÏοσαÏμογής Ï€Ïοβλήματα.
Απλά καλός γαμπÏός που θα ‘λεγε κι η θεια μου
κι όχι ευτυχώς σα τα χάλια τα δικά μου.
ΤώÏα που κολλάει και σας λÎω για την πάÏτη του
κι Îχει ο καϋμÎνος τόσα στην πλάτη του.
Κάτσε και θα δεις τη συνÎχεια – υπομονή!
Îα κοιτάς τι βγάζει μόνο από κάτω το χωνί...
Αυτός, που λες, ο απαλοβουτυÏοαναθÏεμμÎνος
για μεγάλα μόνο Ï€Ïάγματα ήταν γεννημÎνος.
Ξεκίνησε δίπλα στο πολιτικό του τζάκι
και με την εξουσία Îγινε Ï€Ïεζάκι.
Γαλουχήθηκε από κάθε φιλόδοξο επιτήδειο,
μÎχÏι που απλώθηκε σαν κωλοβακτηÏίδιο.
Σου φÎÏνει στο μυαλό πολλÎÏ‚ πεÏιπτώσεις,
την πιο βαÏιά απ’ τα σκατά διάλεξε να σηκώσεις
και νά σου ο βουλευτής σου ή ο Ï€ÏωθυπουÏγός σου,
ο Ï„Ïαπεζίτης σου ή και τ’ αφεντικό σου.
Απλά ειν’ τα Ï€Ïάγματα και δÏσκολα τα θαÏματα
ή την ακοÏÏ‚ και σε βÏίσκουν τα γεÏάματα
ή το γιουσουφάκι γίνεσαι του αφÎντη σου
για δÎκα βÏώμικα τάλαÏα στην τσÎπη σου.
Απλά ειν’ τα Ï€Ïάγματα, μεγάλα όμως τα κÏίματα,
αν πεÏιμÎνεις του καιÏÎ¿Ï Ï„Î± γυÏίσματα
θα σου θυμίζει ο απόηχος της κλάκας
δεν είσαι ήÏωας, είσ’ ο μκÏός μαλάκας.
Συνεχίζω και με το δίκιο σου θ’ αναÏωτιÎσαι
- Ï€Î¿Î»Ï Î³Î¹Î± Îξυπνος χοντÏοÏλη μου πεÏνιÎσαι.
Ή στην καλÏτεÏη, αν μ’ αγαπάς θα μου μιλήσεις
- γι’ αυτοÏÏ‚ Ï„ÏαγοÏδι σου ξανά μη χαÏαμίσεις.
Μα δεν το κάνω γι’ αυτοÏÏ‚ Îχω άλλο κόλλημα.
Δυστυχώς ÎµÏƒÏ ÎµÎ¯ÏƒÎ±Î¹ το μεγάλο μου Ï€Ïόβλημα.
Î•ÏƒÏ Ï„â€™ ανÎχεσαι, μικÏΠτίμιε πωλήτη,
το δικό σου υποθήκη μπήκε σπίτι
και σίγουÏα δε σε γλυτώνουν τ’ αϊ σιχτήÏια,
αυτοί πήÏαν ντοκτοÏά σα βαμπίÏια.
Αυτοί αγοÏάζουν την ομάδα σου και τη δουλειά σου,
φτιάχνουν κανάλια και αγοÏάζουν τα ÏŒÏγανά σου,
αυτοί παίÏνουν την ψήφο σου μαζί με τα όνειÏά σου,
αυτοί είναι που δε βγαίνουν απ’ τον κουμπαÏά σου,
αυτοί είναι χοÏήγοί σου σ’ Îχουνε στο άντε γδÏσου,
αυτοί από το γλείψιμο σε παν στο αϊ γαμήσου.
Απλά ειν’ τα Ï€Ïάγματα και δÏσκολα τα θαÏματα
ή την ακοÏÏ‚ και σε βÏίσκουν τα γεÏάματα
ή το γιουσουφάκι γίνεσαι του αφÎντη σου
για δÎκα βÏώμικα τάλαÏα στην τσÎπη σου.
Είδες με τον ήÏωα την κάνεις γυÏιστή,
θα τον βγάλω, μου φαίνεται, από Ï€Ïωταγωνιστή.
Άκου συμφωνεί μαζί μου κι ο απόηχος της κλάκας∙
είσαι ο νÎος ήÏωας, ο μικÏός μαλάκας.