Και κάπου εδώ στου καιÏÎ¿Ï Î¼Î±Ï‚ το μεγάλο χαμό
που άλλοι διαλÎγουν το ÏÎμα κι άλλοι βουτάν στον γκÏεμό,
θηλιά στο λαιμό μόνος μου δε βάζω
παίÏνω κουÏάγιο και στ’ απόμεÏα γιοÏτάζω.
Δεν Îχω μία μα δε μ’ Îχουνε και δανεισμÎνο
και Ï„Ïαγουδάω με κάθε φÏεσκοαπολυμÎνο,
δε με νοιάζει ÏŒ,τι κι αν γίνει στου Ïαγιά το κλουβί
στ’ αÏχίδια μου αν ήÏθε κι εδώ το MTV.
ΜακÏιά από μας – κι οÏτε αγαπημÎνοι
Îτσι κι αλλιώς τους Ï„ÏÎφουν οι αποβλακωμÎνοι.
Την ψυχοÏλα μας δε στÎλνουμε κÎÏασμα
στα λαμόγια που Ï„Ïων το καταπÎτασμα.
Άκου και τ’ άλλο, ο θείος Σαμ μου αÏνήθηκε την βίζα
για να χτυπήσει το κακό λÎει από τη Ïίζα
πάνω που παιζόταν το στημÎνο μαÏÏο θαÏμα
στ’ αÏχίδια μας που βγήκε ο Ομπάμα.
Μα πήÏαμε επιτÎλους τα χαμπάÏια μας
και με τα χÎÏια μας θα βγάλουμε τα μάτια μας
όσο λιγότεÏοι πελάτες και καλÏτεÏα
να ξαλαφÏώσουμε μια ÏŽÏα αÏχÏτεÏα.
Κάπου εδώ θα το γλεντήσω κι άλλο δεν θα το βουλώσω
όπως θÎλω θα το ζήσω, δε γουστάÏω να πληÏώσω
Δε με νοιάζει αν νικήσω οÏτε κι αν το μετανιώσω
ας το μετανιώσω μια ÏŽÏα αÏχÏτεÏα.
Μες στα μοÏÏ„Ïα θα τους φτÏσω Îτσι για να τους γειώσω
κι αν μιλήσουν θα γυÏίσω με κλωτσιÎÏ‚ να τους λαδώσω
κι αν οÏτε Îτσι τους φοβίσω φτάνει που θα ξαλαφÏώσω
θα ξαλαφÏώσω μια ÏŽÏα αÏχÏτεÏα...
ΤÏαβάω τη φάτσα μου και την ψυχή μου από τη μόστÏα,
την τηλεόÏαση λÎω να κάνω απλώστÏα
ν’ αφήνω πάνω τα βÏεγμÎνα σώβÏακά μου
να ξεκουÏάσω και λιγάκι την κυÏά μου.
Δε θα βάλω πετÏÎλαιο κι ας με φάει το κÏÏο,
το κινητό μου είναι στον πάτο στο ενυδÏείο
δεν θα πληÏώσω τη ΔΕΗ κι ας μου κόψουν το ÏεÏμα
τα νÏχια μου θα Ï„Ïώω για γεÏμα.
Θα παÏαδώσω στο υπουÏγείο τις πινακίδες
και θα σκουπίζομαι με παλιÎÏ‚ εφημεÏίδες
με δικÎÏ‚ μου συνεντεÏξεις απ’ το αÏχείο
τώÏα που στο λάλημα την Îκανα λαχείο.
Στα super market θα πηγαίνω χωÏίς λεφτά στην τσÎπη
και στο φεÏγα θα γελάω στην κάμεÏά που με βλÎπει.
Θα δίνω μόνο ακάλυπτες επιταγÎÏ‚
και θα πεÏάσω απ’ όλες σας τις φυλακÎÏ‚.
Δημόσιος κίνδυνος κηÏÏσσομαι κι επίσημα
κι Îχω Îνα Ï€Ïόβειο για κάθε ηχοσÏστημα.
Για κάθε μπάτσο Îχω δώÏο Îνα δεÏμάτινο στÏιγκάκι
και για κάθε βουλευτή Îνα κεÏάκι.
Θ’ απÎχω πάλι κι απ’ αυτÎÏ‚ τις εκλογÎÏ‚,
θα ενεÏγοποιήσω όλες μου τις φÏαγÎÏ‚
κι απ’ το ξαλάφÏωμα αυτό θα ’μαι καλÏτεÏα
κι ας πάω στο διάολο μια ÏŽÏα αÏχÏτεÏα.
που άλλοι διαλÎγουν το ÏÎμα κι άλλοι βουτάν στον γκÏεμό,
θηλιά στο λαιμό μόνος μου δε βάζω
παίÏνω κουÏάγιο και στ’ απόμεÏα γιοÏτάζω.
Δεν Îχω μία μα δε μ’ Îχουνε και δανεισμÎνο
και Ï„Ïαγουδάω με κάθε φÏεσκοαπολυμÎνο,
δε με νοιάζει ÏŒ,τι κι αν γίνει στου Ïαγιά το κλουβί
στ’ αÏχίδια μου αν ήÏθε κι εδώ το MTV.
ΜακÏιά από μας – κι οÏτε αγαπημÎνοι
Îτσι κι αλλιώς τους Ï„ÏÎφουν οι αποβλακωμÎνοι.
Την ψυχοÏλα μας δε στÎλνουμε κÎÏασμα
στα λαμόγια που Ï„Ïων το καταπÎτασμα.
Άκου και τ’ άλλο, ο θείος Σαμ μου αÏνήθηκε την βίζα
για να χτυπήσει το κακό λÎει από τη Ïίζα
πάνω που παιζόταν το στημÎνο μαÏÏο θαÏμα
στ’ αÏχίδια μας που βγήκε ο Ομπάμα.
Μα πήÏαμε επιτÎλους τα χαμπάÏια μας
και με τα χÎÏια μας θα βγάλουμε τα μάτια μας
όσο λιγότεÏοι πελάτες και καλÏτεÏα
να ξαλαφÏώσουμε μια ÏŽÏα αÏχÏτεÏα.
Κάπου εδώ θα το γλεντήσω κι άλλο δεν θα το βουλώσω
όπως θÎλω θα το ζήσω, δε γουστάÏω να πληÏώσω
Δε με νοιάζει αν νικήσω οÏτε κι αν το μετανιώσω
ας το μετανιώσω μια ÏŽÏα αÏχÏτεÏα.
Μες στα μοÏÏ„Ïα θα τους φτÏσω Îτσι για να τους γειώσω
κι αν μιλήσουν θα γυÏίσω με κλωτσιÎÏ‚ να τους λαδώσω
κι αν οÏτε Îτσι τους φοβίσω φτάνει που θα ξαλαφÏώσω
θα ξαλαφÏώσω μια ÏŽÏα αÏχÏτεÏα...
ΤÏαβάω τη φάτσα μου και την ψυχή μου από τη μόστÏα,
την τηλεόÏαση λÎω να κάνω απλώστÏα
ν’ αφήνω πάνω τα βÏεγμÎνα σώβÏακά μου
να ξεκουÏάσω και λιγάκι την κυÏά μου.
Δε θα βάλω πετÏÎλαιο κι ας με φάει το κÏÏο,
το κινητό μου είναι στον πάτο στο ενυδÏείο
δεν θα πληÏώσω τη ΔΕΗ κι ας μου κόψουν το ÏεÏμα
τα νÏχια μου θα Ï„Ïώω για γεÏμα.
Θα παÏαδώσω στο υπουÏγείο τις πινακίδες
και θα σκουπίζομαι με παλιÎÏ‚ εφημεÏίδες
με δικÎÏ‚ μου συνεντεÏξεις απ’ το αÏχείο
τώÏα που στο λάλημα την Îκανα λαχείο.
Στα super market θα πηγαίνω χωÏίς λεφτά στην τσÎπη
και στο φεÏγα θα γελάω στην κάμεÏά που με βλÎπει.
Θα δίνω μόνο ακάλυπτες επιταγÎÏ‚
και θα πεÏάσω απ’ όλες σας τις φυλακÎÏ‚.
Δημόσιος κίνδυνος κηÏÏσσομαι κι επίσημα
κι Îχω Îνα Ï€Ïόβειο για κάθε ηχοσÏστημα.
Για κάθε μπάτσο Îχω δώÏο Îνα δεÏμάτινο στÏιγκάκι
και για κάθε βουλευτή Îνα κεÏάκι.
Θ’ απÎχω πάλι κι απ’ αυτÎÏ‚ τις εκλογÎÏ‚,
θα ενεÏγοποιήσω όλες μου τις φÏαγÎÏ‚
κι απ’ το ξαλάφÏωμα αυτό θα ’μαι καλÏτεÏα
κι ας πάω στο διάολο μια ÏŽÏα αÏχÏτεÏα.